सख्य तुझे सगळ्यांशीच सर्वविदीत आहे
नेमके तुझ्या ऋतूंनी मला वगळले कसे

उन्हात वाढलो मी तसाच मोठा झालो
अनायास सावलीचे अहम झळकले कसे

नाजूक वाट नाही जर हे आयुष्य आहे
मजबुत सांधलेले नातेच तडकले कसे

सगळेच सारखे होते कमी अधिक प्रमाण
व्यवस्था लोण राबली झेंडे फडकले कसे

जाणार प्राण होता एव्हढ्यात ती आली
कळले मला आता जीवन धडकले कसे

सराईत साक्षीस भेटले नेहमी तिथे
कोर्टाने दाखवले जीवन सरकले कसे

नचिकेत